-
1 zasnąć
* * *pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasnąć
-
2 zasypiać
(-am, -asz); vi( zapadać w sen) perf; zasnąć to go (off) to sleep, to fall asleep; ( nie budzić się w porę) perf; zaspać to oversleepzaspać do pracy/na pierwszą lekcję — to oversleep for work/the first class
* * *ipf.1. (= zapadać w sen) fall asleep; ( mimowolnie) drop off.2. nie zasypiać gruszek w popiele not let the grass grow under one's feet.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasypiać
См. также в других словарях:
zasypiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zasypiaćam, zasypiaća, zasypiaćają {{/stl 8}}– zasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zasypiaćnę, zaśnie, zaśnij, zasypiaćnął, zasypiaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} zapadać w sen, pogrążać się we śnie : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasnąć — zasypiać podn. Zasnąć, usnąć na wieki, snem wiecznym; zasnąć w Panu «umrzeć»: A może śmierć jest tylko snem? Przecież mówi się: zasnął na wieki. Niczego bym sobie bardziej nie życzył niż tego, aby była snem. K. Filipowicz, Motyl. Zasnęła w Panu,… … Słownik frazeologiczny
zasnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zasypiać I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}spać [zasnąć] snem sprawiedliwego {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasypiać — → zasnąć, zaspać … Słownik języka polskiego
zasnąć — dk Va, zasnąćsnę, zaśniesz, zaśnij, zasnąćsnął, zasnąćsnęła, zasnąćsnęli, zasnąćsnąwszy zasypiać ndk I, zasnąćam, zasnąćasz, zasnąćają, zasnąćaj, zasnąćał «przejść ze stanu czuwania w stan snu, zapaść w sen, pogrążyć się we śnie» Zasnąć głęboko,… … Słownik języka polskiego
zasypiać — zob. zasnąć. Nie zasypiać gruszek w popiele zob. gruszka 2 … Słownik frazeologiczny
sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności … Słownik języka polskiego
powieka — ż III, CMs. powiekaece; lm D. powiekaek «ruchoma fałda skórno mięśniowa, wysłana spojówką, zakończona rzęsami, chroniąca oko przed urazami mechanicznymi, zbyt silnym światłem itp.» Dolna, górna powieka. Mrużyć powieki. Przymknąć, zacisnąć powieki … Słownik języka polskiego